ഹരിതകം
താപമുറങ്ങിതുടങ്ങിയ വെയില്‍ ചിറകേറിയാണ്
നിഴലാന വന്നത്
വിത്തുമുളച്ച ആര്‍ദ്രതയിലേക്കാണവന്‍
തുമ്പിനീട്ടിയത്
ഒറ്റുകാരനായ് ഒളിപോരാളിയായ്
കൂടെ നടന്ന് സ്നേഹിച്ചു
ഉള്‍കനവിന്റെ ആഴത്തടങ്ങളില്‍ നിന്ന്
ഒരാവിയായ് വന്ന് തൊട്ടു
കനിവ് മറന്ന് ഘനപാളികള്‍ കടന്ന്
സംഹാരരൂപം കൊണ്ടു
വാടിവീഴാന്‍ വെമ്പിയ ചെമ്പകപൂവിന്റെ
തളര്‍ന്ന കണ്ണിലേയ്ക്ക്
നാലുതുമ്പികണ്ണുകള്‍ ജലാര്‍ദ്രമായ്
കൂമ്പിയടയുമ്പോള്‍
കൌതുകം പങ്കുവെക്കാന്‍ കയറിവന്ന കാറ്റ്
മൌനത്തിന് കാതോര്‍ത്തു
നാഴികമണി മുഴങ്ങിയൊടുങ്ങുമ്പോള്‍
ഭാരകുറവിന്റെ തണുപ്പ്
നിലാവ് വിരുന്നു വന്ന രാത്രിയ്ക്ക്
ഉല്‍സാഹത്തിന്റെ ഗന്ധം
പൂക്കള്‍ തുന്നിയ പട്ടുതൂവാലയില്‍
ഒപ്പിയെടുത്ത കണ്ണീരിന്
ആഹ്ളാദത്തിന്റെ രുചിയായിരുന്നു
ഹരിതകം ചൂടിയ പൂമരത്തില്‍
വണ്ടുകളുടെ ഉന്മാദനൃത്തം.
രഘുനാഥ്
No comments:
Post a Comment